کودک طی دوازده ماه از زندگی خود مراحل رشدی گوناگونی را پشت سر می گذارد، بنابراین به سختی حاضر می شود در روز به خواب برود و غالباً سروصدای زیادی به پا کرده و دلبستگی شدیدی به مادر نشان می دهد. کودک شما جهش های رشدی بزرگی را تجربه می کند و از این مراحل هم به هیجان می آید و هم دچار ترس می شود. زمانی که کودک شروع به چهار دست و پا رفتن کرد، اغلب از خود بی قراری نشان داده، حاضر به رها کردن مادر نیست و به درستی به خواب نمی رود. بنابراین دوست ندارد از شما دور شود و اکنون متوجه شده است که خواب به معنای دور شدن از کنار شما است. در نتیجه خود را مجبور به بیدار ماندن می کند تا کنار شما بماند. دندان درآوردن نیز غالباً می تواند برای او دردآور باشد. تمام این موارد را به تغییر در نیازهای خواب او اضافه کنید. خواب او «پیوسته تر» می شود به این معنا که به خواب نیمروزی یا چرت کمتری نیاز خواهد داشت. تمام اینها موجب می شوند کودک شما کج خلق شده و دوست داشته باشد به طور مداوم در کنار شما باشد.
 
سعی کنید خواب نیمروزی کودک خود را تنها به یک چرت روزانه محدود کنید، شاید حدود ساعت 11 صبح زمان مناسبی باشد و ببینید این کار کمکی به بهبود شرایط می کند یا خیر. او به هنگام فرارسیدن شب زودتر خسته خواهد بود اما این امر مشکلی ایجاد نمی کند. و اگر هنوز هم از چرت زدن امتناع می کند، به تلاش خود ادامه دهید. طبیعی است که بعضی از روزها خوب بخوابد و بعضی روزها خیر. او اکنون کمتر از گذشته قابل پیش بینی خواهد بود. بر روی خواب شبانه او تمرکز کنید و چرت روزانه را خیلی جدی نگیرید. همچنین نوازش، قوت قلب و آرامشی که نیاز دارد را به او داده به این دلیل که وارد مراحل بزرگی در زندگی شده و تکامل های عمده ای را پشت سر می گذارد. سعی کنید کودک را به پشت خود ببندید (در آغوشی قرار دهید) تا بتوانید او را نزدیک خود داشته و در عین حال به کارهایتان نیز رسیدگی کنید. و حتماً خودتان استراحت بیشتری داشته باشید، زیرا این وضعیت می تواند برای والدین خسته کننده و آزار دهنده باشد. او را در این مرحله چالش برانگیز حمایت کنید، چرا که در چند ماه آینده کودکی با اعتماد بنفس بیشتر خواهید داشت.
 
 
منبع: اپلیکیشن ردیاب کودک (‏Baby Tracker‏)‏